Diament jest to minerał należący do pierwiastków rodzimych. Jego nazwa z języka łacińskiego to niepokonany, niezniszczalny i będzie to nawiązywać do wyjątkowej twardości tego właśnie minerału. To tak naprawdę najtwardsza ze wszystkich znanych substancji w przyrodzie. Minerał ten jest rzeczywiście bardzo twardy i dodatkowo również bardzo rzadko występuje. Tworzy się z niewielkich kryształków w postać ośmiościanu a niekiedy sześcianu.
Duża część kryształków posiada zaokrąglone kształty a także wykazuje zbliźniaczenia. W przyrodzie to jeden z czterech odmian alotropowych węgla. Będzie charakteryzować się kruchością i rozpryskuje się pod wpływem uderzenia. Będzie przeźroczysty a wkładzie są niewielkie ilości azotu, glinu, boru, manganu, krzemu, magnezu, chromu. Znajdują się tam różne wrostki mineralne, które mogą być reprezentowane przez takie elementy jak: oliwin, granat, pirop, pirotyn, ilmenit, rutyl, grafit, diopsyd, spinel oraz wcześniej wykrystalizowane diamenty. Te właśnie inkluzje pozwalają nam ocenić skąd dokładnie pochodzi ten konkretny kamień.
Cullinan - największy diament na świecie
To jeden z największych i najczystszy ze znanych obecnie historycznych diamentów. Znaleziony został w 1905 roku na terenie Pretorii w RPA przez strażnika Fredericka Wellsa. Początkowo miał wymiary 10 na 6 na 5 cm i miał 3106 karatów. Nazwa wynikała z nazwiska dyrektora spółki diamentowej Thomasa Cullinana. Kamień został kupiony przez rząd Transwalu za 150 tysięcy funtów i dwa lata później został podarowany królowi Edwardowi VII ze względu na jego 66 urodziny. Kamień do Londynu dotarł zwykłą paczką ze znaczkiem za pośrednictwem zwykłej poczty. Dla odwrócenia uwagi od diamentu Interpol zorganizował również głośną inscenizację na pokładzie królewskiego okrętu, na którym w plombowanym pudle miał być przewożony diament.
To właśnie na polecenie króla firma braci Asscher dokonała podziału kamienia i wykonała jego szlifowanie. Na początku 1908 roku dokonane zostało mistrzowskie dzieło cięcia i dlatego uzyskano 9 ogromnych kamieni i 96 mniejszych. Kamienie były szlifowane przez długie miesiące. Ostatecznie uzyskano dwa duże kamienie Cullinan I oraz Cullinan II. Na polecenie Króla zostały one umieszczone w koronnym skarbcu Tower w Londynie. W 1937 roku zdecydowano o tym, że zostały one wmontowane w insygnia państwowe. Do dziś dnia są to jedne największych wypracowanych kamieni charakteryzujące się wyjątkową estetyką i na zawsze zostawiające w pamięci osób, które mogły je zobaczyć. i miały okazję zapoznać się z nimi z bliska.
